Akustyka w mieszkaniach – czy istnieją normy regulujące dopuszczalne natężenie hałasu?
W zeszłym roku kupiłem mieszkanie od dewelopera. Niedawno, do mieszkania obok wprowadził się sąsiad. 1/3 długości ściany w jego łazience graniczy ze ścianą mojej sypialni. Problem polega na tym, iż słuchać każdy dźwięk w momencie gdy używa on łazienki. Zwykłe odłożenie słuchawki prysznicowej jest tak głośne jakby działo się to bezpośrednio w mojej sypialni, nie wspominając o odkręcaniu wody, używaniu toalety czy nawet przełączaniu włącznika światła. Sąsiad osobiście był u mnie i słuchał włączonej u siebie wody i był przerażony poziomem hałasu. Deweloper powiedział, że ściana jest normalna – grubości 24 cm, wybudowana z silikatów, spełnia wszystkie normy, nacisk ponad 330 kg na metr. Obawiam się, że deweloper nie spełnił tych norm, albo „zrealizował je” tylko na papierze lub też po prostu gdzieś przy stropie lub na łączeniu bloczków są jakieś wady. Co mogę w takiej sytuacji zrobić? Czy żądać od dewelopera naprawy lub odszkodowania? Nie zamierzam inwestować ani złotówki w remont, ponieważ nie jest to moja wina, a zresztą pomniejszenie pokoju o jakąś zabudowę, nawet 10 cm, spowodowałoby znaczne zmniejszenie pokoju, który i tak jest obecnie mini sypialnią. Podobno można dokonać badania akustyki pomieszczenia przez specjalistyczną firmę (koszt ok. 3 tys. zł). Czy takie badanie powinien przeprowadzić deweloper? Jestem pewien, że normy rzędu 25 decybeli w nocy nie są spełnione. Mimo, iż mam naprawdę głęboki sen, to budzę się za każdym razem jak sąsiad wejdzie choćby umyć ręce. Sypialnia jest wyłączona z użytku i śpię w salonie...
Problem akustyki w mieszkaniach występuje bardzo często. Większość mieszkańców skarży się na hałasy dobiegające zza ściany, od sąsiada. Niezależnie czy jest to szum odkręconej wody, szczekanie psa, czy zwykłe czynności domowe, irytacja sąsiadów zmuszonych być w pewnym sensie uczestnikami tych czynności bardzo często pojawia się w codziennym życiu.
Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity Dz. U. 2016. 290 z dnia 2016.03.08 z późn. zm..) obiekt budowlany wraz ze związanymi z nim urządzeniami budowlanymi należy projektować i budować w sposób określony w przepisach, w tym techniczno-budowlanych, oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej. Do przepisów techniczno-budowlanych zalicza się, zgodnie z art. 7 Prawa budowlanego, warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane i ich usytuowanie. Warunki te określił, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 7 ust. 2 pkt 1 Prawa budowlanego, Minister Infrastruktury w rozporządzeniu z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie ( Dz. U. 2015. 1422 z dnia 2015.09.18 ). W rozporządzeniu tym Minister Infrastruktury określił sposób projektowania i budowania budynków m. in. pod kątem hałasu. Według tego rozporządzenia budynki powinny być budowane w taki sposób, aby poziom hałasu i drgań w nich występujący, nie przekraczał dopuszczalnych wartości, które są określone w Polskich Normach. Ponadto, rozporządzenie wskazuje, iż budynek i urządzenia z nim związane powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby poziom hałasu, na który będą narażeni użytkownicy lub ludzie znajdujący się w ich sąsiedztwie, nie stanowił zagrożenia dla ich zdrowia, a także umożliwiał im pracę, odpoczynek i sen w zadowalających warunkach. Pomieszczenia w budynkach mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej należy chronić przed hałasem:
1) zewnętrznym przenikającym do pomieszczenia spoza budynku;
2) pochodzącym od instalacji i urządzeń stanowiących techniczne wyposażenie budynku;
3) powietrznym i uderzeniowym, wytwarzanym przez użytkowników innych mieszkań; lokali użytkowych lub pomieszczeń o różnych wymaganiach użytkowych;
4) pogłosowym, powstającym w wyniku odbić fal dźwiękowych od przegród ograniczających dane pomieszczenie.
W budynkach mieszkalnych, budynkach zamieszkania zbiorowego i budynkach użyteczności publicznej przegrody zewnętrzne i wewnętrzne oraz ich elementy powinny mieć izolacyjność akustyczną nie mniejszą od podanej w Polskiej Normie dotyczącej wymaganej izolacyjności akustycznej przegród w budynkach oraz izolacyjności akustycznej elementów budowlanych, wyznaczonej zgodnie z Polskimi Normami określającymi metody pomiaru izolacyjności akustycznej elementów budowlanych i izolacyjności akustycznej w budynkach. Wymagania odnoszą się do izolacyjności:
1) ścian zewnętrznych, stropodachów, ścian wewnętrznych, okien w przegrodach zewnętrznych i wewnętrznych oraz drzwi w przegrodach wewnętrznych - od dźwięków powietrznych;
2) stropów i podłóg - od dźwięków powietrznych i uderzeniowych;
3) podestów i biegów klatek schodowych w obrębie lokali mieszkalnych - od dźwięków uderzeniowych. Prowadzone w budynku przewody i kanały instalacyjne (w tym kanały wentylacyjne) nie mogą powodować pogorszenia izolacyjności akustycznej między pomieszczeniami poniżej wartości wynikających z wymagań zawartych w Polskiej Normie dotyczącej izolacyjności akustycznej przegród w budynkach oraz izolacyjności akustycznej elementów budowlanych.
Dodatkowo, jeśli chodzi o budynki mieszkalne wielorodzinne ustawodawca wprowadził wymagania:
1) izolacja akustyczna stropów międzymieszkaniowych powinna zapewniać zachowanie przez te stropy właściwości akustycznych, chroniących je od dźwięków powietrznych i uderzeniowych, bez względu na rodzaj zastosowanej nawierzchni podłogowej;
2) należy unikać takich układów funkcjonalnych, przy których pomieszczenia sanitarne jednego mieszkania przylegają do pokoju sąsiedniego mieszkania; jeżeli to wymaganie nie zostanie spełnione, ściana międzymieszkaniowa oddzielająca pokój jednego mieszkania od pomieszczenia sanitarnego i kuchni sąsiedniego mieszkania, do której są mocowane przewody i urządzenia instalacyjne, musi mieć konstrukcję zapewniającą ograniczenie przenoszenia przez ścianę dźwięków materiałowych, co w szczególności można uzyskać przy zastosowaniu ściany o masie powierzchniowej nie mniejszej niż 300 kg/m2;
3) przy mocowaniu urządzeń i przewodów instalacyjnych wewnątrz mieszkania, stanowiących jego wyposażenie techniczne, należy stosować zabezpieczenia przeciwdrganiowe niezależnie od konstrukcji i usytuowania przegrody, do której są mocowane.
W załączniku do w/w rozporządzenia znajdujemy wykaz Polskich Norm obowiązujących w naszym kraju. W odniesieniu do dopuszczalnego poziomu hałasu w pomieszczeniach mieszkalnych, wartości takie określa Norma PN-B-02151-02:1987 Akustyka budowlana - Ochrona przed hałasem pomieszczeń w budynkach - Dopuszczalne wartości poziomu dźwięku w pomieszczeniach. Kolejną normą jest PN-B-02151-3:1999 - Akustyka budowlana - Ochrona przed hałasem w budynkach - Izolacyjność akustyczna przegród w budynkach oraz izolacyjność akustyczna elementów budowlanych – Wymagania.
W przypadku gdy deweloper legitymuje się dokumentami potwierdzającymi spełnienie przez niego ustawowych wymagań dotyczących zastosowania przy budowie odpowiednich wyrobów budowlanych, jednocześnie gdy projekt budynku zgodny był z warunkami technicznymi określonymi w rozporządzeniu, w mojej ocenie trudne będzie zmuszenie dewelopera do przeprowadzenia badań – pomiaru akustyki budynku. Jednakże nic nie stoi na przeszkodzie, aby lokator sam dokonał takich pomiarów. W sytuacji, gdy obawy się potwierdzą i okaże się, że deweloper nie spełnił norm określonych przepisami prawa, wynik takiego badania będzie podstawą, do rozpoczęcia negocjacji z deweloperem. Lokatorom/mieszkańcom będzie przysługiwało w stosunku do dewelopera roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej zastosowaniem niewłaściwych materiałów budowlanych, bądź niewłaściwym wykonaniem umowy. Jeśli droga polubowna nie przyniesie efektów i deweloper nie poprawi stwierdzonych wad, pozostaje wystąpienie z powództwem cywilnym na drogę postępowania sądowego.
1.05.2017