W jakiej odległości od granicy działki powinno stanąć ogrodzenie?
W jakiej odległości od granicy działki powinno znajdować się ogrodzenie z siatki na podmurówce betonowej?
Ogólną zasadą jest, że ogrodzenie działki powinno znajdować się w jej granicy, tj. żaden element takiego ogrodzenia nie może „wystawać” poza te granice. Istnieje jednak wiele dodatkowych kwestii, które należy wziąć pod uwagę.
Jeżeli owo ogrodzenie ma rozgraniczać działkę inwestora i działki sąsiadujące, to podstawowym jest ustalenie czy sąsiad będzie partycypował w kosztach budowy i konserwacji. Zgodnie z art. 154 Kodeksu cywilnego "§ 1. Domniemywa się, że mury, płoty, miedze, rowy i inne urządzenia podobne, znajdujące się na granicy gruntów sąsiadujących, służą do wspólnego użytku sąsiadów. To samo dotyczy drzew i krzewów na granicy. § 2. Korzystający z wymienionych urządzeń obowiązani są ponosić wspólnie koszty ich utrzymania.”. Wówczas ogrodzenie stawia się w osi granicy działek, czyli środek podmurówki ma wypadać dokładnie po środku punktu granicznego ustalonego przez geodetę przy rozgraniczaniu działek.
Ogrodzenie od strony drogi stawia się zgodnie z granicą swojej działki, o ile plan zagospodarowania przestrzennego nie stanowi inaczej. Możliwe bowiem, że planowane jest poszerzenie drogi lub inna inwestycja na cele użytku publicznego, które wymuszą odmienne usytuowanie ogrodzenia. Istnieje też zapis art. 43. Ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, który wskazuje, w jakiej odległości od zewnętrznej krawędzi jezdni poszczególnych rodzajów dróg można usytuować obiekty budowlane (w tym płoty). I tak na przykład (na terenie zabudowanym) jest to: 10 m od drogi krajowej, 8 m od drogi wojewódzkiej i powiatowej, 6 m od drogi gminnej. Zgodnie z przytoczonym przepisem (ust. 2), w szczególnie uzasadnionych przypadkach, podana odległość może być mniejsza, ale potrzebne jest do tego uzyskanie zgody zarządcy drogi, wydanej przed zgłoszeniem przez inwestora takiej budowy i/lub rozpoczęciem wykonywania robót budowlanych.
Z powyższych względów, odpowiedź na zadane pytanie zależy od miejsca położenia grodzonej nieruchomości i związanych z tym: (i) sposobu uregulowania kwestii sąsiedzkich oraz (ii) przepisów szczególnych, o ile nieruchomość graniczy z drogą, ulicą, placem, torami kolejowymi i innymi miejscami publicznymi. Należy wówczas zacząć od dokładnego pomiaru geodezyjnego działki i jej granic. Następnie, w przypadku (i) – o ile planowane ogrodzenie jest wyższe niż 2,2 m oraz każdorazowo w przypadku (ii), istnieje obowiązek zgłoszenia tego typu inwestycji budowlanej w organie administracji architektoniczno-budowlanej (zazwyczaj będzie to Wydział Architektury Starostwa Powiatowego). O ile organ nie odpowie w ciągu 30 dni, oznacza to, że można wybudować ogrodzenie zgodnie ze swoim planem. Można też zawczasu dowiedzieć się w starostwie o ewentualne ograniczenia lub w lokalnym Zarządzie Dróg. W niektórych przypadkach, np. przy planowaniu bramy wjazdowej, może być wymagane uzgodnienie jej położenia z lokalnym zarządcą drogi graniczącej z posesją.
Przydatne przepisy:
• Ustawa z 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz.U. z 2003 r. nr 207, poz. 2016 z późn. zm.);
• Rozporządzenie ministra infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. nr 75, poz. 690 z późn. zm.), w szczególności art. 41 - 43;
• Ustawa z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. nr 80, poz. 717 z późn. zm.);
• Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2007 roku Nr 19, poz. 115 z późn. zm.)
