Ocieplenie starego domu drewnianego

2010-03-03 16:54

Proszę o podanie dokładnej technologii ocieplenia starego domu drewnianego wełną mineralną gr.10 cm krok po kroku.

Do ocieplenia domów z drewna można stosować tylko wełny mineralne, szklane i kamienne. Nie wolno stosować styropianu do ocieplania ścian z drewna. Po więcej informacji na temat wełen i jakie stosować należy udać się na strony internetowe producentów wełny. Przy ociepleniu z zewnątrz elewacji drewnianych, a co za tym idzie bali drewnianych jest pewien kłopot polegający na niemożności zastosowania izolacji paroizolacyjnej bezpośrednio do styku z drewnem. Bezpośrednio na drewno nie powinno się kłaść folii. W związku z tym proponuję na drewno w listwach dystansowych położyć do styku z drewnem warstwę wełny mineralnej 3 do 5 cm grubości (coś w rodzaju przerwy dylatacyjnej) a dopiero na tą wełnę paraizolację, następnie właściwą warstwę wełny mineralnej (np. grubości 10 cm). Można też położyć w listwach dystansowych samą izolację z wełny mineralnej bez folii. Tutaj nie popełnimy większego błędu stosując takie rozwiązanie. Jako wykończenie od zewnątrz stosujemy system kładzenia tynków na wełnie mineralnej.
Ocieplenie ścian z bali od wewnątrz
Ocieplenie ścian domu w całości wykonane i od wewnątrz budynku przy użyciu wełny szklanej, mineralnej, kamiennej. Do ocieplania drewna nie wolno stosować styropianu.
Polecamy wszystkie systemy ociepleń, jakie oferują znani producenci i dostawcy tego typu materiałów w naszym kraju. Szczegółowe informacje o tych systemach jak je dobierać i stosować zazwyczaj zamieszczone są na stronach ich producentów. Do znanych producentów można zaliczyć następujących producentów: URSA, ROCKWOOL, ISOVER, PAROC.

Jak powinien wyglądać przekrój ściany z bala z ociepleniem zaczynając od wewnątrz?

Kolejność i poprawność wykonania izolacji ścian z bala zaczynając od wewnątrz:
1. Okładzina wewnętrzna – np.:
• płyta karton-gips,
• płyta karton-gips na płycie OSB,
• boazeria lub deski drewniane, przerwa powietrzna dylatacyjna 2cm.
• Tynk, cegła połówka (bez folii paroizolacyjnej)
• Inne
2. Paraizolacja z folii paroizolacyjnej
3. Ocieplenie z wełny mineralnej, szklanej lub kamiennej (rodzaj i ułożenie zgodnie z zaleceniami producenta) w ruszcie dystansowym z zamocowaniami do bali umożliwiającymi przesuwanie się tego mocowania w pionie. Zazwyczaj jest to podłużny otwór wykonany w miejscu mocowania rusztu wkrętem. W podłużnym otworze wkręt może się przesuwać góra - dół razem z pracującym balem na wysokości.
4. Wiatroizolacja:
• Folia wiatroizolacyjna wysokoparoprzepuszczalna, przerwa powietrzna dylatacyjna 2 do 3cm. Listwy dystansowe pod mocowanie wiatroizolacji mocowane do ściany w układzie poziomym z przerwami powietrznymi pomiędzy listwami na długości, co około 1,5m, dla zapewnienia przepływu powietrza w pionie. Nie wolno mocować listew w pionie ponieważ zablokują ruch ściany z bala i spowodują powstanie szczelin między balami.
• ułożona bezpośrednio na drewno i wykonana z materiałów wiatroizolacyjnych powlekanych preparatami zapobiegającymi skraplaniu się pary wodnej. Tego typu wiatroizolacje są idealne przy zastosowaniu do drewna, ale w Polsce są bardzo trudno dostępne. Zastępczo, ale z gorszym nieco efektem można stosować do styku z drewnem folie wiatroizolacyjne o paro przepuszczalności minimum 5000 g/m²/24h i większej, (czym wyższa tym lepsza).
5. Ściana z bala drewnianego.
Jak pozostawić luz na osiadanie ścian z bala i mocowanie elementów stałych do ściany z bala.
System postawienia ściany dowolny. Pod wykończenia w drewnie - konstrukcja drewniana. Pod wykończenia w płycie karton-gipsowej - stelaże z profili metalowych. Ściany można wykonać też, jako murowane we wszystkich znanych technologiach i przy użyciu dowolnych materiałów. Problem tkwi nie, z czego tylko jak zamocować elementy względem siebie i jak i gdzie pozostawić luzy na osiadanie. Można tego dokonać np. mocując konstrukcję ściany do sufitu a w pustce podłogowej, (jeżeli taka występuje) pozostawić luz na osadzanie montując ostatni element, jako wiszący nad powierzchnią fundamentu o około 6 cm do 10 cm przy wysokości ściany drewnianej z bala 3m. Wtedy cała konstrukcja ściany wraz z jej okładziną wykańczającą będzie chować się przy osiadaniu pod podłogę. Maksymalne osiadanie dla ściany z bala wysokości 3m wynosi od 6cm do 15cm w zależności od wilgotności drewna użytego do budowy ściany, z bala. Bardzo ważne, aby elementy pionowe konstrukcji do ściany z bala były mocowane przesuwnie tak, aby nie ograniczać ruchu pionowego elementów tej ściany na jej wysokości. Ograniczenie tego ruchu powoduje zawieszenie bali na konstrukcji pionowej i powstawanie przerw oraz szczelin między balami. W ekstremalnych warunkach może to prowadzić nawet do odkształcenia stelaży pionowych ścian pod wpływem obciążenia od elementów stropu piętra. Druga możliwość to pozostawić luz od góry pomiędzy sufitem (należy też pamiętać o belkach stropowych, jeżeli są poniżej sufitu) a ostatnim górnym elementem konstrukcji ściany. Powstałą pustkę od ściany do sufitu należy wypełnić wełną mineralną i zamaskować szerokim gzymsem (listwą ozdobną) zamocowanym tylko do sufitu. Ściana przy osiadaniu będzie chować się w tym gzymsie i przesuwać względem niego zmniejszając wewnętrzną przerwę w czasie osiadania lub zwiększając, gdy budynek będzie pracować w zależności od wilgotności drewna w ścianach. Jeszcze jedna uniwersalna zasada: drewno nie zmienia wymiaru wysokości w elementach drewnianych pionowych przy ułożeniu słojów drewna w pionie (dotyczy słupów i listew drewnianych usytuowanych pionowo w budynku), elementy drewniane ułożone poziomo w budynku (gdzie słoje drewna są ułożone poziomo) zawsze zmieniają swoje wymiary wysokości i grubości.
Tak o tej kwestii w skrócie. Na takim forum nie da się przedstawić rzetelnie wszystkich rozwiązań tego problemu. Możemy tutaj tylko rozmawiać o zasadach ogólnych, aby nie popełnić jakiegoś dużego błędu.
mgr inż. Janusz Lipok