Jaka jest zależność pomiędzy określeniami M10, M15 ... a B10, B15?
Jaka jest zależność pomiędzy określeniami M10, M15 ... a B10, B15? Jakich proporcji należy użyć, aby otrzymać zaprawę cementową M10?
Literą M oznacza się klasy zapraw. Cyfra po literze wskazuje na minimalną wytrzymałość zaprawy na ściskanie. Obecne pojęcie klasa zaprawy zastąpiło dawne określenie marka zaprawy. Lecz jeszcze dzisiaj wielu budowlańców mówiąc o wytrzymałości zaprawy posługuje się starym określeniem. Literą B oznacza się natomiast wytrzymałość betonu na ściskanie. Oznaczenie to występowało w polskiej normie, którą posługuje się jeszcze wielu projektantów. Można się również spotkać z oznaczeniem wytrzymałości betonu przez literę C. Oznaczenie to jest zaczerpnięte z normy PN-EN 206-1. Zgodnie z tą normą po literze C powinno podać się dwie cyfry, np. C12/15. Pierwsza dotyczy wytrzymałości zbadanej na próbkach walcowych, druga na próbkach sześciennych. Aby otrzymać zaprawę cementowo-wapienną M10 należy zmieszać ze sobą: cement, wapno, piasek w proporcjach objętościowych 1 : 1/2 : 4 1/2 (min. wytrzymałość zaprawy 12,4 MPa). Proporcje składników należy odmierzać pojemnikiem, najlepiej o kształcie walca, co zapewni dobrą dokładność pomiaru nasypywanych składników. Dla większości zastosowań bardziej odpowiednią proporcją jest 1 : 1 : 6. Jest to proporcja składników stosowana przez wielu murarzy. Wytrzymałość takiej zaprawy wynosi ponad 7 MPa. Dla danego zastosowania powinno stosować się zaprawy cementowo-wapienne o najniższej klasie (marce) dopuszczonej przez projekt. Wynika to z faktu, że im więcej wapna w zaprawie, tym bardziej odkształcalne są utwardzone zaprawy. Ma to ogromne znaczenie z punktu widzenia pracy muru, gdyż elastyczna zaprawa działa jak swego rodzaju poduszka, chroniąc cegły przed uszkodzeniem. Zaprawy o wysokich klasach są co prawda wytrzymałe, lecz równocześnie bardzo sztywne. Wynikiem ich stosowania może być pojawienie się spękań muru.
