Zaprawa tradycyjna czy cienkowarstwowa. Jak murować z betonu komórkowego?
Wybierając beton komórkowy, jako materiał na ściany naszego domu, możemy nie być świadomi tego, że to jeszcze nie wszystko. Ważny jest także rodzaj użytej zaprawy murarskiej. Do wyboru mamy zaprawy tradycyjne lub cienkowarstwowe. Dowiedz się, jaki wpływ ma zaprawa na parametry ściany.
Zaprawa cienkowarstwowa jest ekonomiczna i przyjazna środowisku
Beton komórkowy to materiał ekologiczny. Powstaje z surowców powszechnie dostępnych w naturze, a podczas jego wytwarzania nie wydzielają się do atmosfery żadne szkodliwe substancje. Zaprawa cienkowarstwowa również wpisuje się w trendy dotyczące ochrony środowiska. Do murowania z jej użyciem potrzebne jest dużo mniej wody niż w przypadku zapraw tradycyjnych. A ponieważ spoina jest tak cienka, jeden worek starcza na dużo dłużej. Nie musimy także wynajmować betoniarki do wyrabiania zaprawy, ponieważ mieszankę można przygotować za pomocą zwykłego mieszadła. Oszczędzamy zatem wodę, prąd, materiał, czas i oczywiście pieniądze.
Więcej ciepła w domu
Każdy inwestor chciałby, aby w jego domu było przytulnie i ciepło. Zapoznaje się wtedy z mnóstwem parametrów poszczególnych materiałów do budowy i wybiera ten, który jego zdaniem jest najlepszy. Jak się jednak okazuje, ciepłe bloczki do murowania to tylko połowa sukcesu. Niespodzianką może być fakt, że zaprawa również odgrywa bardzo dużą rolę w ostatecznych parametrach termicznych ściany.
Zaprawy murarskie to materiał, który przewodzi ciepło czterokrotnie łatwiej niż bloczek z betonu komórkowego. Dlatego, im mniej zaprawy w ścianie, tym jej lepsza izolacja termiczna. Straty izolacyjności termicznej wynikające z zastosowania 1 mm spoiny cienkowarstwowej w ścianie jednowarstwowej wykonanej z bloczków z betonu komórkowego o grubości 36,5 cm wynoszą około 4%. Podczas gdy w ścianie wykonanej z tych samych bloczków, ale połączonych na zaprawę zwykłą o grubości 12 mm, straty izolacyjności cieplnej sięgają ponad 25%.
Zaprawa cienkowarstwowa zwiększa wytrzymałość ściany
Drugą ciekawostką może być fakt, że ściana wymurowana na cienką zaprawę ma większą nośność od ściany zbudowanej z tego samego materiału, ale na zaprawie tradycyjnej. Dzieje się tak, ponieważ zaprawa to najsłabszy punkt w ścianie. Ograniczając jej grubość do niezbędnego minimum, otrzymujemy mocniejszą przegrodę. Właściwości te zostały udokumentowane, a ich potwierdzenie możemy znaleźć w europejskiej normie PN-EN 1996-3 Eurokod 6 Część 3.
Zaprawa cienkowarstwowa to najmniejsze koszty wykonania
Koszt wykonania 1 m2 muru składa się z kilku elementów, wśród których bardzo istotny jest koszt związany z ilością i ceną jednostkową zaprawy murarskiej. Przy wykonywaniu ściany z bloczków z betonu komórkowego o grubości 24,0 cm musimy skalkulować zużycie około 2,4 kg zaprawy do cienkich spoin oraz około 1,5 litra wody na każdy m2 muru. Daje to koszt takiego rozwiązania na poziomie około 2,0 zł/m2.
Stosując przy tej samej grubości ściany zaprawę tradycyjną, zużywamy jej około 24 dm3 (około 7,5 litrów wody i 42 kg suchej mieszanki do zapraw tradycyjnych). Oznacza to kwotę około 15 zł/m2. Oczywiście można zaprawę tradycyjną wykonywać bezpośrednio na budowie, ale mimo wszystko koszt będzie ponad 2-krotnie wyższy od zaprawy cienkowarstwowej – około 4,3 zł/m2. Ponadto w tym koszcie nie uwzględniliśmy konieczności przygotowania miejsca na budowie na składowanie piasku, cementu, wapna oraz kosztów wody i prądu. Na większych budowach można również rozpatrywać zamawianie zaprawy z „wytwórni betonów i zapraw”. Ale również to rozwiązanie dotyczące zapraw tradycyjnych nie będzie bardziej ekonomiczne, ponieważ jego koszt to około 5,6 zł/m2 – prawie 3-krotnie więcej niż zastosowanie zapraw cienkowarstwowych.
Jak murować na cienką zaprawę?
Pierwszą warstwę bloczków należy wymurować na tradycyjnej zaprawie cementowo-wapiennej. Robi się to po to, aby uzyskać idealnie wypoziomowaną i równą powierzchnię pod kolejne warstwy ściany. Temu fragmentowi prac należy poświęcić sporo uwagi, ponieważ późniejsze wykonywanie korekt z cienkiej zaprawy jest już praktycznie niemożliwe. Jeśli przyłożymy się do pierwszej warstwy, murowanie kolejnych pójdzie nadzwyczaj szybko, ponieważ bloczki z betonu komórkowego charakteryzują się wysoką dokładnością wykonania. Kolejne warstwy muru wystarczy wyrównywać specjalną pacą wyrównawczą, a następnie oczyścić szczotką.
Po tych czynnościach można już przystąpić do układania zaprawy cienkowarstwowej. Używa się do tego kielni zębatej, dopasowanej do szerokości muru. Pozwala ona w szybki sposób uzyskać równomierne rozłożenie zaprawy o określonej grubości (1 - 3 mm), co znacznie przyspiesza wykonywane prace. Należy tylko pamiętać, aby nie rozkładać zaprawy na odległości dłuższej niż około 3 metry, ponieważ moglibyśmy nie zdążyć ułożyć na niej wszystkich bloczków przed jej wyschnięciem.
Bloczki z betonu komórkowego najczęściej są wyposażone w system pióro-wpust, który pozwala pominąć wykonywanie spoin pionowych między elementami. Jest to konieczne tylko w przypadku, gdy spotkają się ze sobą gładkie powierzchnie bloczków. Na przykład w narożnikach lub gdy bloczek był docinany. Jeśli w trakcie wznoszenia ścian zastanie nas zima, możemy kontynuować prace. Na rynku są dostępne zaprawy pozwalające murować przy temperaturach spadających okresowo do –6°C.
