Najważniejsze cechy betonu komórkowego i jego zalety

Beton komórkowy to materiał ciepły, lekki i niedrogi. Z betonu komórkowego buduje się łatwo i szybko, gdyż bloczki mają duże rozmiary i łatwo poddają się obróbce. Poznaj cechy i zalety betonu komórkowego i dowiedz się, jak murować z niego ściany.

Główny składnik betonu komórkowego to spoiwo łączące pozostałe składniki. Są to najczęściej cement i wapno w różnych proporcjach. W niektórych recepturach stosuje się tylko wapno. Równie ważne jest kruszywo (piasek oraz popioły lotne) zapewniające odpowiednia wytrzymałość betonu. Jeśli kruszywem jest wyłącznie piasek, powstaje beton komórkowy nazywany popularnie białym. Beton szary ma w składzie dodatkowo popioły lotne. Za powstawanie pęcherzyków gazu odpowiada spulchniacz, czyli proszek lub pasta aluminiowa. Aluminium silnie reaguje z wapnem, przez co betonowa masa ulega spienieniu. Tworzą się w niej mikrokomórki, stąd nazwa – beton komórkowy. Dzięki nim materiał jest lekki i ma właściwości termoizolacyjne. Uformowane elementy dojrzewają w wysokiej temperaturze w autoklawie.

Cechy betonu komórkowego

• Ma porowatą strukturę, dzięki czemu jest lekki i ma właściwości termoizolacyjne.
• Beton komórkowy jest ciepły, więc ściana może mieć mniejszą grubość.
• Beton komórkowy jest miękki i łatwy w obróbce. Podczas przycinania powstaje niewiele odpadów.
• Łatwo go uszkodzić, np. podczas transportu.
• Jest dość nasiąkliwy, dlatego i bloczki, i ściany należy chronić przed długotrwałym kontaktem z wodą.
• Ze względu na porowatą strukturę i duża nasiąkliwość nie sprawdza się jako materiał elewacyjny i na nietynkowane elementy małej architektury.
• Boki bloczków z betonu komórkowego mogą być wyprofilowane, więc można je łączyć bez zaprawy w spoinie pionowej.
• Aby ułatwić przenoszenie i ustawianie bloczków w murze, na bokach oprócz piór i wpustów mają one wyprofilowane uchwyty montażowe.
• Duże elementy pozwalają na szybką budowę.
• Z betonu komórkowego można murować wszystkie rodzaje ścian: zewnętrzne jednowarstwowe (bez ocieplenia), zewnętrzne warstwowe, wewnętrzne konstrukcyjne i działowe.
• Beton komórkowy może służyć do wykonania innych elementów budynku: z kształtek U i belek można zrobić nadproża, a płytkami z ociepleniem obudować wieńce stropowe oraz słupki w ścianie kolankowej. Producenci oferują też elementy prefabrykowane: pustaki stropowe, płyty stropowe i dachowe.
• Nadaje się do budowy półek i szafek kuchennych, obudowy kominka i urządzeń w łazience.

Wytrzymałość betonu komórkowego

Wytrzymałość betonu komórkowego zależy od jego gęstości. Im większa, tym wytrzymałość wyższa. Jednak nawet beton o niskiej gęstości ma wytrzymałość na ściskanie wystarczającą do budowy domu kilkukondygnacyjnego. Wytrzymałość określa marka i klasa. Odporność na uszkodzenia mechaniczne również zależy od gęstości, ale także od struktury materiału.

Przeczytaj też: Bruzdy w betonie komórkowym - wycinanie bruzd i układanie instalacji w ścianach z betonu komórkowego

Beton komórkowy, zwłaszcza o małej gęstości, z powodu porowatej struktury jest dość kruchy, dlatego trzeba szczególnie ostrożnie obchodzić się z nim podczas transportu.

Odporność betonu komórkowego na działanie wody, mrozu i ognia

Im mniejsza nasiąkliwość materiału, tym jest on bardziej odporny na warunki atmosferyczne. Beton komórkowy z powodu porowatej struktury jest nasiąkliwy, dlatego i bloczki, i ściany trzeba chronić przed długotrwałym kontaktem z wodą. Z tego powodu nie nadaje się do budowy ścian fundamentowych. Z betonu komórkowego można budować ściany piwniczne, jednak pod warunkiem że zostaną prawidłowo zaizolowane. Choć odporność na mróz wiąże się z nasiąkliwością, producenci deklarują, że oferują materiały mrozoodporne. Beton komórkowy – jako mieszanka mineralnych materiałów niepalnych jest również materiałem odpornym na ogień.

Właściwości cieplne betonu komórkowego

O właściwościach termoizolacyjnych betonu komórkowego decyduje jego porowata struktura, która powstaje w wyniku wytworzenia się w mieszance betonowej pęcherzyków gazu, czyli komórek, a także gęstość objętościowa. Beton komórkowy jest dostępny w odmianach: 300, 350, 400, 500, 600 i 700. Im wyższa liczba, tym większa gęstość betonu i wytrzymałość mechaniczna, ale gorsza ochrona cieplna.

Przeczytaj też: Bloczki kontra pustaki. Dom z betonu komórkowego czy ceramiki?

Dzięki dużej termoizolacyjności betonu komórkowego wybudowana z niego ściana jednowarstwowa może mieć mniejszą grubość niż wybudowana z ceramiki poryzowanej o porównywalnej izolacyjności. Dodatkowo właściwości termiczne takiej ściany poprawi zaprawa ciepłochronna lub zaprawa klejowa.

Właściwości akustyczne betonu komórkowego

Cięższe elementy lepiej izolują akustycznie niż lekkie. Ponieważ beton komórkowy jest lekki ma stosunkowo słaby wskaźnik izolacyjności akustycznej – wynosi on 42-50 dB.

Natomiast izolacyjność akustyczną ściany (niezależnie z czego jest wymurowana) zmniejszają nieszczelności w spoinach. Nie poprawi jej nawet warstwa ocieplenia.

Jaki tynk na gazobeton?

Jednowarstwowe i trójwarstwowe ściany z gazobetonu wymagają zastosowania tynku grubowarstwowego. Może to być tradycyjny tynk cementowo-wapienny lub tynk z gotowej mieszanki. Odpowiednia grubość tynku jest konieczna, żeby pokryć nierówności i uniknąć spękań spowodowanych rozszerzalnością muru.

Beton komórkowy ma większą rozszerzalność termiczną niż ceramika, dlatego nawet w przypadku bardzo gładkich ścian wymurowanych na cienkie spoiny nie należy pocieniać tynku wewnętrznego.

Tajniki murowania z betonu komórkowego

Murowanie z bloczków z betonu komórkowego na tradycyjne spoiny nie jest skomplikowane i na ogół nie przysparza wykonawcom problemów. Ryzyko popełnienia błędu pojawia się przy murowaniu ścian jednowarstwowych na cienkiej spoinie. Korzystając z materiałów renomowanych firm, możemy powierzyć budowę przeszkolonym fachowcom mającym certyfikat. Otrzymuje go firma, która przeszła szkolenie i wybudowała cały dom w danym systemie pod okiem instruktora.

Przeczytaj też: 15 wskazówek dla osób budujących dom z betonu komórkowego

Choć do murowania wystarczą kielnia i młotek murarski, to jednak warto korzystać także z innych narzędzi ułatwiających prace i chroniących materiał przed zniszczeniem. Warto używać kielni dozującej zaprawę, zwłaszcza przy murowaniu bloczków z betonu komórkowego na cienkie spoiny.

Beton komórkowy - dokładność wymiarowa i odmiany bloczków

Przy wyborze bloczków z betonu komórkowego trzeba zwrócić uwagę na ich klasę dokładności wymiarowej. Te do murowania na cienkie spoiny są oferowane w dwóch klasach dokładności wymiarowej – TLMA i TLMB. Wyroby klasyfikowane jako TLMA mają większą tolerancję wymiarów na długości bloczka wynosi ona +/– 3 mm, a na wysokości i szerokości – +/–2 mm. Dla porównania w klasie TLMB są to +/–1 mm dla wysokości i +/–1,5 mm dla szerokości i długości wyrobów. Aby ułatwić intuicyjne rozpoznanie wyrobów bardziej dokładnych, niektórzy producenci używają dodatkowych określeń SILVER w odniesieniu do klasy TLMA.

Przeczytaj też: Murowanie na cienki spoiny

Jednak w przypadku betonu komórkowego liczy się nie tylko dokładność wymiarowa, ale też ich odmiana. Określa ona gęstość wyrobów, a przez to ich ciężar i izolacyjność termiczną.

Przeczytaj też: Klasy betonu komórkowego - dobór bloczków do konkretnego zastosowania

Najlżejsze odmiany bloczków z betonu komórkowego – 300 i 350 – są najcieplejsze, ale też mają mniejszą wytrzymałość na ściskanie niż odmiany 500, 600 czy 700. Średnia wytrzymałość na ściskanie jest często podana już w oznaczeniu bloczka, na przykład 2,0-350 to bloczki odmiany 350 o wytrzymałości 2 N/mm2, a 5,0-600 to bloczki odmiany 600 o wytrzymałości 5 N/mm2. Ścianę jednowarstwową można wymurować tylko z elementów lekkich odmian – na przykład z bloczków odmiany 350 o λ = 0,083 W/(m.K) mur grubości 48 cm ma U= 0,17 W/(m2.K).