Betonowy dom na działce leśnej. Zobacz, jak powstawał

2014-10-07 11:32

Łupek dachowy, jasnoszary tynk na ścianach zewnętrznych, ogrodzenie z betonu, widoczne elementy więźby dachowej, drewniane podpory, duże przeszklenia. Takie rozwiązania zdecydowanie odróżniają ten betonowy usytuowany na pięknej działce leśnej od okolicznych budynków.

Nietypowy budynek w leśnym krajobrazie
Autor: Piotr Mastalerz Dom powstawał w dwóch etapach – pierwotne założenia projektowe zostały zachowane, ale materiały wykończeniowe nadają budynkowi nietypowy wygląd

Inwestor postanowił zbudować dom na ogromnej, pięknie położonej działce leśnej. Jednak kiedy zbudowano piwnicę i wylano strop parteru, nabrał wątpliwości, czy realizowany projekt w stu procentach spełnia jego oczekiwania. Dopiero drugi zatrudniony przez niego architekt doprowadził rzecz do końca. Zadania podjął się Sławomir Hryniewicz z pracowni CAA Architekci. Gdy przystępował do projektowania, niektóre istotne (można by rzec – fundamentalne) cechy budynku były już określone: układ głównych ścian konstrukcyjnych, obrys parteru (kondygnacji o powierzchni ponad 220 m2), plan rozpięty na dwóch osiach – kalenicowej (głównej) oraz poprzecznej, między wejściem głównym a wyjściem do ogrodu. Wszystko to zdefiniowało zawczasu charakter przyszłego domu – okazałej rezydencji na rzucie prostokąta przedzielonego frontonem wejściowym z symetryczną wybudówką na elewacji ogrodowej.

Dach dwuspadowy

Dach jest wysoki i spadzisty (nachylony pod kątem 42°), dominuje nad bryłą i z daleka zwraca na siebie uwagę. Zgodnie z tradycją regionu jest dwuspadowy, a dachy poprzeczne wybudowane prostopadle do kalenicy po obu jej stronach przypominają trochę zadaszenie facjat na poddaszach starych budynków. Jednak duży dach na osi frontowej fasady przede wszystkim dodaje prestiżu strefie wejścia i przypomina o rezydencjalnych aspiracjach domu. Z kolei obniżone połacie nad ścianami szczytowymi rozbiły ogromną bryłę i sprawiły, że dom nieco lepiej wpisuje się w krajobraz.

Pokrycie z łupka dachowego

O wyjątkowości dachu przesądzają także mocno wysunięte okapy (w ścianach szczytowych o 2,2 m, a w jednym miejscu nawet o 3,7 m). Dzięki temu, że wyraźnie wystają poza obrys bryły, tworzą przestrzeń pośrednią między domem a ogrodem oraz sprawiają, że ogromna powierzchnia dachu robi wrażenie nawet niezależnie od jego pięknej okładziny. Pięknej, ponieważ połacie obłożono ciemnym łupkiem naturalnym, który znakomicie pasuje do surowego charakteru budynku i dobrze wygląda między koronami drzew. Zastosowano technikę krycia na dziko – dekarz za pomocą specjalnego kowadełka ręcznie nadawał kształt każdej dachówce z osobna.

Elewacja frontowa
Autor: Piotr Mastalerz Widok od ogrodu. Przedzielenie elewacji frontonem i obniżenie połaci nad szczytami to sposób na rozbicie i urozmaicenie bryły

Widoczne elementy konstrukcyjne

Przyglądając się bryle, bez trudu można się przekonać, jak i z czego jest ona zbudowana – elementy konstrukcyjne są widoczne w swojej prawdziwej formie i materiale. Widzimy masywne płyty podokienników i nieobrobione nadproża z betonu architektonicznego, płatwie z drewna klejonego podtrzymujące dach, balkony, czyli zwykłe żelbetowe płyty pozostawione bez żadnej obróbki. Dach podpierają słupy o zróżnicowanej formie: filary wejściowe na rzucie prostokąta, na przeciwległej elewacji – o przekroju kwadratu oraz okrągłe przy ścianach szczytowych. Średnica ostatnich z wymienionych słupów wynosi aż 40 cm, ale w stosunku do skali budynku nie wydaje się zbyt duża.

Ogrodzenie z betonu architektonicznego
Autor: Piotr Mastalerz Ogrodzenie wylane z betonu architektonicznego dobrze pasuje do surowego wyrazu domu

Betonowy dom - tylko z wyglądu

Architekt i inwestor chcieli, by dom wyglądał nowocześnie mimo w zasadzie tradycyjnego planu. Ta potrzeba wyraziła się między innymi w doborze i zastosowaniu materiałów wykończeniowych. Można powiedzieć, że z rozmysłem zatrzymano się tu w połowie drogi. Na elewacji pozostawiono więc niemalowany tynk, a filary wejściowe, terenowe schody, murki i ogrodzenie wylano z betonu architektonicznego. Betonu architektonicznego nie mogło zabraknąć także we wnętrzach. Na betonowych powierzchniach w wielu miejscach pozostawiono ślady po szalunkach i nieobrobione krawędzie otworów, co nadaje przestrzeni surowy, paraprzemysłowy wygląd. Beton robiono na białym cemencie, czemu zawdzięcza on swój delikatny odcień i dekoracyjny charakter.

Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.