Zasady wyboru okien dachowych
Okna dachowe można bez problemu wbudować w niemal każdy rodzaj dachu - od płaskiego, przez skośny (o kącie nachylenia od 20° do 90°), po zielony. Należy jednak zadbać o właściwy wybór okien, ich rozplanowanie i montaż. Warto też zastanowić się nad lukarną zwykłą lub typu wole oczko.
Autor: Andrzej Szandomirski
Dobrze rozmieszczone okna dachowe
Pomieszczenia mieszkalne pod skośnym dachem wymagają doświetlenia światłem naturalnym, co umożliwiają dobrze rozmieszczone okna o właściwej powierzchni. Najczęściej do tego celu wykorzystuje się okna dachowe, zwane także połaciowymi, a także inne popularne rozwiązania - lukarny oraz ich odmianę - wole oczka.
Okna dachowe
Zaletą okien połaciowych jest to, że nadają się do montowania bezpośrednio w dachu. Nie wymagają instalowania dodatkowych elementów konstrukcyjnych, bo wstawia się je między krokwie. Aby to ułatwić, produkuje się je w rozmiarach odpowiadających powszechnie stosowanym odstępom między krokwiami (szerokość okna powinna być ok. 5 cm mniejsza niż odległość między nimi, można również wstawić okno szersze, ale tylko wycinając fragment jednej krokwi - naruszenie dwóch sąsiadujących ze sobą powoduje bowiem osłabienie konstrukcji dachu). Bez problemu więc wbuduje się je w niemal każdy rodzaj dachu - od płaskiego (dla tego typu stworzono specjalne okna), przez skośny (o kącie nachylenia od 20° do 90°), po zielony. Ułatwiają także adaptację dotychczas niezamieszkanych poddaszy, ponieważ ich montaż w dachach już istniejących domów nie wymaga modyfikacji konstrukcji dachu, nie zmienia więc architektury budynku.
Wymiary okna połaciowego należy starannie dopasować do metrażu pomieszczenia. We wnętrzach mieszkalnych stosunek powierzchni okna w świetle ościeżnicy do powierzchni podłogi powinien wynosić od 1:5 do 1:8. W pomieszczeniach pomocniczych (łazienki, garderoby itd.) ta proporcja może być inna (od 1:8 do 1:12), a więc okna mniejsze. Wystarczający dopływ światła dziennego do wnętrz zapewnią okna, w których powierzchnia szyby wynosi nie mniej niż 10% ich powierzchni użytkowej.
Wysokość okna połaciowego zależy od kąta nachylenia dachu - im mniejszy jego spadek, tym dłuższe powinno ono być. Bezpieczne i wygodne użytkowanie okna gwarantuje umieszczenie jego dolnej krawędzi na wysokości 120-140 cm nad podłogą. Górna krawędź znajduje się wtedy na wysokości 180-200 cm. Takie usytuowanie okna umożliwia swobodne ustawianie pod nim mebli oraz przechodzenie bez konieczności pochylania się (nawet pod otwartym skrzydłem).
Okna połaciowe to nie tylko skrzydło i rama, ale także bardzo ważny kołnierz uszczelniający, pozwalający na dokładne i łatwe wbudowanie ich w połać dachu. Dzięki niemu wody opadowe i śnieg są bez problemów odprowadzane poza okno. Kołnierze dopasowane są do poszczególnych rozmiarów okieni stanowią z nimi komplet. Można wybierać spośród dwóch rodzajów - jeden dostosowany jest do pokryć falistych, czyli blachy profilowanej oraz dachówek ceramicznych i cementowych, drugi zaś do płaskich - dachówki bitumicznej, blach płaskich oraz papy. Gdy w dach mają zostać wbudowane okna połączone w grupy (tzw. połączenia wielokrotne), wtedy należy użyć umożliwiających to kołnierzy kombi.
Ościeżnice okien połaciowych wykonuje się z drewna lub PCW. Drewniane są zazwyczaj pokryte impregnatem i lakierem akrylowym. Te z PCW mogą mieć profile wzmocnione rdzeniem stalowym, bywają również zabezpieczone od zewnątrz blachą.
Tego typu okna zazwyczaj wyposażone są w szyby zespolone, z których zewnętrzna wykonana jest z odporniejszego na uderzenia szkła hartowanego. W wyniku starań, by okna dachowe miały jak najniższy współczynnik przenikania ciepła U, udało się osiągnąć wartość 1,1 W/(m2K). Jednak, gdy w pomieszczeniu na poddaszu zainstalujemy ich zbyt wiele, zimą może to spowodować nadmierną utratę ciepła, a latem - przegrzanie.
