4 zasady idealnej termoizolacji twojego domu. Poradnik

2009-09-07 2:00

Ocieplenie domu to nie tylko ocieplenie ścian. Na szczególną uwagę zasługują detale i ich odpowiednie wykonanie. Jeśli miejsca szczególne ocieplimy poprawnie, ciepło z pewnością pozostanie w domu. Poznaj najważniejsze zasady skutecznej termoizolacji domu oraz sposoby uniknięcia błędów montażowych.

Ocieplanie trudnych miejsc
Autor: archiwum muratordom Ocieplanie trudnych miejsc

1. Układanie ocieplenia nad cokołem

Pracę powinno się rozpocząć od przykręcenia listwy startowej za pomocą rozprężnych śrub (rozmieszczonych co mniej więcej 30 cm). Listwy powinny być na tyle sztywne, aby po przykręceniu i wypoziomowaniu nie odkształcały się. Najlepiej, jeżeli mają dodatkowo wyprofilowany kapinos - woda nie podcieka wówczas pod spód. Warstwa zbrojona - zaprawa z wtopioną siatką - powinna nachodzić na listwy. Jeżeli jest planowane późniejsze ocieplenie cokołu (nie jest to konieczne), między listwami a dołożoną izolacją powinno się umieścić taśmę rozprężną (jako elastyczne uszczelnienie).

2. Montaż izolacji termicznej w narożnikach budynku

Wymagają one przede wszystkim starannego ułożenia i umocowania izolacji termicznej z zachowaniem układu mijankowego płyt i ze zwiększoną ilością łączników mechanicznych w półtorametrowej strefie krawędziowej. Następnie, podobnie jak na reszcie elewacji, nakłada się zbrojącą zaprawę klejową. Dalsza obróbka mająca zabezpieczyć narożnik przed uszkodzeniami mechanicznymi może przebiegać dwojako:

  • ułożenie siatki zbrojącej na zakładkę - minimum 40 cm, czyli po 20 cm podwójnej warstwy siatki z każdej strony narożnika (na elewacji standardowy zakład to 10 cm); 
  • zastosowanie profili narożnych - profil wtapia się w zaprawę i na nim układa się dodatkowy pas siatki szerokości 40 cm.

Dopiero tak zabezpieczony narożnik można traktować jako podłoże odpowiadające reszcie elewacji i w tradycyjny sposób pokryć warstwą zbrojoną.

3. Termoizolacja krawędzi wokół ościeży, nadproży okiennych i drzwiowych, miejsc pod parapetem

Wymagają one dokładnej obróbki i uszczelnienia ze względu na możliwość wystąpienia tu mostków termicznych i łatwość uszkodzenia narożnika. Co więcej, miejsca te są osłabione przez naprężenia występujące wokół otworów w murze. Przede wszystkim trzeba odpowiednio rozplanować ułożenie płyt izolacyjnych - nie powinny się łączyć w narożach okien. Styki między płytami są dopuszczalne tylko mniej więcej w połowie krawędzi otworu. Wokół każdego ościeża powinien się znaleźć pas siatki nałożony na świeżą zaprawę. Siatka ta powinna być zawinięta pod ocieplenie, aby krawędzie otworu okiennego lub drzwiowego były dobrze zabezpieczone przed uszkodzeniami. Dodatkowo w każdym narożniku ościeża powinien się znaleźć prostokątny arkusz siatki (20 x 30 cm) ustawiony pod kątem 45° i wtopiony w zaprawę.
Ościeża można też zabezpieczyć specjalnymi listwami zespolonymi z siatką. Nie powinno się ich pomijać w miejscach szczególnie narażonych na uszkodzenia mechaniczne, takich jak ościeża drzwi czy miejsca pod parapetami. Zamiast listew można dołożyć warstwę mocniejszej siatki pancernej.
Jeszcze zanim nałoży się tynk, styki między ościeżnicami a ociepleniem budynku wypełnia się impregnowaną taśmą rozprężną lub wstawia się tam odpowiednie listwy przyokienne.

4. Styk ocieplenia z dachem lub z podbitką dachową

Wymaga on zabezpieczenia przed uszkodzeniem mechanicznym i ochrony przed dopływem wilgoci pod płyty. W tym celu krawędź warstwy ocieplenia owija się siatką, w identyczny sposób jak przy otworach okiennych lub drzwiowych. Miejsce styku uszczelnia się później masą trwale elastyczną.

Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Pozostałe podkategorie