Fugi do płytek ceramicznych i płytek kamiennych

2012-05-23 17:20

Do wykończenia okładzin z płytek ceramicznych lub płytek kamiennych niezbędne są zaprawy wypełniające szczeliny między płytkami, czyli fugi. Warto wiedzieć o nich więcej, żeby wybrać odpowiednią. Czasem potrzebna będzie bowiem zwykła fuga cementowa, a niekiedy droższa od niej, elastyczna fuga epoksydowa.

Fugi
Autor: Atlas Fuga z wypełnieniem brokatowym w blasku światła będzie pięknie lśnić. Efekt zależy od rodzaju, natężenia i kąta padania światła, a także od wyboru miejsca dla spoiny (ściana czy podłoga) oraz jej szerokości

Dobierz fugę do miejsca

Przed kupnem trzeba przede wszystkim zdecydować, czy ma to być fuga do stosowania wewnątrz, czy na zewnątrz domu. W drugim wypadku powinna być odporna na mróz. Jeśli chcesz spoinować płytki w łazience lub pralni, wybierz fugę o podwyższonej odporności na wodę, grzyby i pleśnie. Z kolei w garażu czy warsztacie produkcyjnym sprawdzą się spoiny o wysokiej wytrzymałości mechanicznej na ściskanie i zginanie, odporne na ścieranie i zabrudzenia.

Jaka szerokość spoiny?

Szerokość spoiny dobiera się zależnie od wielkości płytek. Masz do wyboru spoiny szerokie – do 30-40 mm, wąskie – do 6-8 mm, oraz takie o zastosowaniu uniwersalnym.

Fugi cementowe

Fugi cementowe mają postać suchej mieszanki, którą należy uzupełnić wodą w proporcjach zalecanych przez producenta i wymieszać. Są sprzedawane w workach lub wiaderkach. W sklepach znajdziesz fugi cementowe:

  • zwykłe - mogą być używane do spoinowania płytek na ścianach we wnętrzach lub niedużych płytek na posadzkach nieodkształcalnych w mało eksploatowanych pomieszczeniach. Nie mają dużej odporności na wodę i częste czyszczenie – łatwo się wymywają;
  • elastyczne - mogą być używane we wnętrzach i na zewnątrz, na podłożach odkształcalnych (płyty wiórowe, posadzki z ogrzewaniem podłogowym, tarasy, balkony), na posadzkach z płytek o nawet bardzo dużych rozmiarach.

Fugi cementowe odporne na pleśń

Podstawowym wrogiem fug cementowych są grzyby i pleśnie. W pomieszczeniach wilgotnych, niewietrzonych zwykłe fugi dość szybko mogą się pokryć brzydkim czarnym nalotem. Dlatego do łazienek, pralni, kuchni zaleca się używanie fug wzbogaconych w związki biocydowe zapobiegające rozwojowi niepożądanych organizmów. Zaprawy cementowe mogą być też uzupełnione o substancje niepozwalające wsiąkać w nie wodzie, czyli je hydrofobizujące. Cząsteczki wody są zatrzymywane na powierzchni w postaci kropelek – to daje tak zwany efekt perlenia.

Fugi epoksydowe

Są to fugi z żywic epoksydowych (dwuskładnikowe, czasem z dodatkiem piasku kwarcowego). Są to zaprawy bardzo elastyczne, o gładkiej powierzchni, wodoszczelne, odporne na odkształcenia, ścieranie, różnego rodzaju zabrudzenia, które mogą pojawić się w domu (a także kwasy, tłuszcze i inne związki chemiczne stosowane w przemyśle). Przydają się zwłaszcza do fugowania blatów roboczych, podłogi w kuchniczy garażu, brodzików, basenów. Fugi epoksydowe są zawsze w postaci dwóch składników – żywicy i utwardzacza – zapakowanych w wiaderka. Dokładnie odmierzone porcje miesza się bezpośrednio przed zastosowaniem.

Spoiny akrylowe

Akrylu używa się głównie jako preparatu do naprawiania uszkodzonych spoin. Dostępny w niewielkich opakowaniach (tubach, kartuszach) w kolorze białym jest wykorzystywanygłównie podczas remontu łazienek. Nowością jest fuga akrylowa produkowana jak tynki lub farby, czyli w postaci masy bazowej białego koloru, którą można zabarwić na 300 kolorów z mieszalnika. Zaprawa jest przygotowana w postaci wodnej dyspersji gotowej do użycia. Akryl tworzy bardzo elastyczną spoinę, może być stosowany na podłożach odkształcalnych wewnątrz i na zewnątrz budynków. Jest wzbogacony w substancje hydrofobizujące i biocydowe, zatem nadaje się do pomieszczeń wilgotnych.

Ważne

Jakie płytki, taka fuga

Producenci fug wskazują rodzaj płytek, do których można wykorzystać spoiny – terakota, gres, klinkier, szkło, kamień naturalny... Nie wszystkie materiały tak samo reagują na spoiny. Na przykład marmur i inne wysoko nasiąkliwe kamienie naturalne są podatne na przebarwienia. Wymagają użycia specjalnych zapraw do spoinowania z dodatkiem białego cementu lub trasu, które zapobiegają przebarwieniom płytek. Najbezpieczniejszym rozwiązaniem jest zastosowanie białych spoin. W wypadku kolorowych trzeba się upewnić, wykonując próbę. Podobnie klinkier nieglazurowany łatwo ulega przebarwieniom, dlatego powinien być spoinowany fugami tego samego koloru. Gres, mozaika szklana, kamionka, sztuczny kamień są mało nasiąkliwe. Można je spoinować zaprawami o dowolnym kolorze, najlepiej elastycznymi.

Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Pozostałe podkategorie