Ścianki z luksferów, szkła hartowanego i pleksi
Dobrym sposobem na uzyskanie wrażenia przestronności jest zastosowanie we wnętrzu przezroczystych przesłon. Do ich budowy warto wykorzystać pustaki szklane, szkło hartowane i pleksiglas
Współczesne projektowanie wnętrz oraz możliwości materiałowe sprzyjają otwieraniu przestrzeni. Lekarstwem na niewielkie pomieszczenia są modne przeszklenia. Powiększone nimi optycznie wnętrza nie tylko podnoszą rangę domu, ale także służą wygodzie.
Kreatorki przestrzeni
Tradycyjne ściany działowe lub ich fragmenty można zastąpić przezroczystymi przegrodami z pustaków szklanych, pleksi, poliwęglanu czy szkta. Wykonuje się z nich ścianki różnej wysokości i wielkości, które wydzielą we wnętrzu aneksy funkcjonalne. Przejrzysta ściana jest mniej widoczna niż pełna, wygląda też znacznie lżej. Zastosowana w otwartym wnętrzu podzieli je, nie odbierając mu jednocześnie przestrzennego charakteru.
Dzięki możliwości przepuszczania światła taka ściana spełni też funkcję „wewnętrznego okna". Chętnie wykorzystuje się je w łazience czy też w pomieszczeniu gospodarczym bez dostępu światła naturalnego. Takie przeszklenie zwiększa ilość światła i optycznie poszerza przestrzeń. Często montuje się je w małych lub wąskich wnętrzach, np. korytarzach w strefie nocnej czy klatkach schodowych.
Również garderoby i pomieszczenia pomocnicze wydzielane z większego wnętrza zwykle są pozbawione okien. Znajdujące się w środku planu domu, oddalone od ścian zewnętrznych pomieszczenia dzięki przejrzystym przegrodom zyskują pośredni dostęp do światła dziennego. Wewnętrzne przeszklenia chętnie stosuje się też w roli pasa między blatem a szafkami w kuchni - doświetlając w ten sposób pomieszczenie sąsiadujące z kuchnią, którym jest często wiatrołap lub hol. Pionowe stosuje się z kolei w salonie nad bufetem oddzielającym go od jadalni.
Kolorowe lub wzorzyste przeszklenia pozwalają na kreowanie we wnętrzach na stroju. Przezroczyste elementy filtrują i rozpraszają światło zarówno naturalne, jak i sztuczne. Takie przegrody doprowadzają światło i dostarczają widoku na sąsiednie pomieszczenie. Dlatego warto stosować je tam, gdzie można stworzyć ciekawą kompozycję, na przykład jeśli przeszklenia w holu otwierają widok na okna w salonie, za którymi rozciąga się ogród.
Przejrzyste elementy używane są również jako dekoracja ściany pełnej. Niektóre z nich umożliwiają nadanie ścianie nieregularnego kształtu: można ją poprowadzić po krzywiznach i lukach.
Ściany z niektórych przejrzystych materiałów, np. z pustaków szklanych, pełnią również funkcję konstrukcji i obudowy elementów wyposażenia wnętrza. W łazience z powodzeniem zastąpią kabinę prysznica lub wanny, w salonie posłużą do obudowy kominka, podstawy barku, balustrady schodów. Rolę doświetlającą może też odgrywać okno z luksferów czy szkła wbudowane w ścianę albo pojedyncze pustaki tworzące przemyślaną kompozycję.
Inne światło
Pustaki szklane dają inne efekty świetlne w porównaniu ze zwykłą szybą. Przenikające przez ich szkło refleksy świetlne sprawiają, że przestrzeń staje się miękka, lżejsza i optycznie większa. Światło jest jednolite i stabilne, rozprasza się delikatnie. Poprzez dobór wzoru i koloru możliwe jest znacznie lepsze niż w wypadku okien przeszklonych szybami oraz pełnych ścian sterowanie ilością światła przenikającego do pomieszczenia. Służą one również osiągnięciu poświaty czy refleksów świetlnych.
Ściana w kratkę
Pustaki szklane to jeden z najbardziej znanych sposobów na przejrzyste ścianki wewnętrzne. Są zbudowane z dwóch zespolonych części, pomiędzy którymi znajduje się pustka powietrzna. Swoją popularność zawdzięczają przede wszystkim wielkiej rozmaitości wzorów i kolorów. Mogą być bezbarwne, barwione w masie i powierzchniowo, ze szkła przezroczystego, mrożonego, matowego jedno- lub dwustronnie. W zależności od efektu, jaki chcemy osiągnąć, możemy skorzystać z różnych wzorów: gładkich, w fale, kratkę przestrzenną, w kostkę lub bąbelki. Najprostsze są te wykonane z tradycyjnego przezroczystego szkła z powierzchnią idealnie gładką lub z wzorem. Można też kupić pustaki z powierzchnią matową, wytwarzane ze szkła barwionego w masie - mają pastelowe odcienie, a także barwione powierzchniowo w intensywnych kolorach.
Autor: Andrzej Szandomirski
Zamiast pełnej ściany na górnej kondygnacji zastosowano przeszklenie, które powtarza wzór drzwi przesuwnych otwierających salon na hol - dodaje ono wnętrzu lekkości
Wszystkie te cechy mogą być zestawiane ze sobą w różnych konfiguracjach, co sprawia, że w ofercie producentów dostępnych jest zazwyczaj kilkadziesiąt wzorów. Stosowanie pustaków jest tym łatwiejsze, że oprócz tych o najpopularniejszych wymiarach 19x19x8 cm można kupić połówkowe 19x9x8 cm, narożne (o bokach szerokości 19 i 8 cm) oraz takie o wymiarach 30x30x8 cm. W zależności od koloru, faktury powierzchni oraz tego, czy pustak jest przejrzysty, czy matowy, przenika przez niego inna ilość światła. Producenci deklarują, że jest to od 70 do 80% – dla tych ze szkła przezroczystego – oraz od 50 do 70% – dla szkła barwionego (zależy to od intensywności koloru).
Przez pustaki przezroczyste do pomieszczeń wpada światło ostre, natomiast przez kształtki matowe – miękko rozproszone. Pustaki z powierzchnią pokrytą wzorem utrudniają obserwowanie tego, co się dzieje we wnętrzu, ponieważ skutecznie rozmywają i zniekształcają kontury osób i przedmiotów.
Oprócz walorów estetycznych pustaki mają też inne zalety. Bardzo dobrze chronią przed hałasem – lepiej niż zwykłe okno czy drzwi – ich wskaźnik izolacyjności akustycznej RA1 wynosi od 40 do 45 dB. Są wytrzymałe na ściskanie – wszystkie znoszą przynajmniej 6 MPa. Mają wysoką odporność na ogień. Są mrozoodporne. Murowane na zaprawę ścianki z pustaków szklanych mają wewnętrzne zbrojenie, które zapewnia im wytrzymałość oraz wysoki poziom bezpieczeństwa. Z tych powodów oraz ze względu na trwałość materiału (choć wykonane ze szkła, są bardzo wytrzymałe) przegrody takie są trudne do sforsowania. Mają także właściwości pozwalające na użycie ich w tak zwanych pomieszczeniach mokrych – są wodoodporne i niewrażliwe na środki chemiczne przeznaczone do mycia oraz sprzątania. W tej funkcji ściana z pustaków szklanych sprawdza się znacznie lepiej niż zwykła. Są łatwe do utrzymania w czystości. Można je myć wodą z dodatkiem detergentów.
Moc gładkiego szkła
W zależności od wymogów technicznych poszczególnych projektów do wewnętrznych przeszkleń używamy szkła hartowanego grubości od 3 do 19 mm lub laminowanego – 6-25 mm. Szkło hartowane ma także wysoką odporność na uderzenia i naprężenia termiczne. Stłuczone rozsypuje się na drobne, nieostre kawałki. W roli wewnętrznych przeszkleń sprawdzi się również szkło klejone warstwowo. Wykonane z niego ścianki mogą mieć również bardzo dobre właściwości dźwiękoizolacyjne. Pożądany poziom zabezpieczenia przed hałasem można osiągnąć poprzez zastosowanie odpowiedniego zestawu szyb. Są też bezpieczne – w przypadku stłuczenia pęknięte kawałki szkła są utrzymywane w całości przez folię PVB. Nie ma wówczas ryzyka zranienia.
Gdy powierzchnie szklanych ścianek są duże, warto zastosować szkło samoczyszczące ze specjalną powłoką, która rozkłada zanieczyszczenia organiczne.
Zdarza się, że zależy nam, aby wewnętrzne przeszklenia miały dobre parametry termoizolacyjne, np. gdy oddzielają wiatrołap od strefy dziennej domu. Nowoczesne szkło jest w stanie sprostać również tym wyzwaniom – współczynnik przenikania ciepła szkła klejonego warstwowo może wynosić nawet
U = 1,1 W/(m²·K).
Do budowy wewnętrznych przeszkleń najczęściej stosuje się szkło grubości 8-10 mm. Może być ono gładkie i przejrzyste, ale również przybierać bardziej dekoracyjne formy: do wyboru jest szkło piaskowane, rzeźbione, fazowane, pokryte sitodrukiem lub folią, która daje wzór witrażowy. Dostępne jest także szkło gięte, które umożliwia wykonanie ścianki biegnącej po łuku. Atutem szkła jest też ogromna gama kolorystyczna. Chętnie sięga się również po szkło laminowane z dowolnymi wzorami. Można także wybrać szkło podświetlone diodami LED.
Szklane ściany mocuje się na okuciach lub w specjalnych profilach aluminiowych, które gwarantują ich stabilność. Dzięki nim szklane
ścianki działowe są bardzo sztywne, dają więc poczucie bezpieczeństwa. Stosując profile o większych przekrojach, można konstruować drzwi wielkogabarytowe, np. sięgające wysokości sufitu. W szklanych ściankach można też zastosować drzwi przesuwne, z samozamykaczem
czy wahadłowe.
Ważny projekt
Wielkość i proporcje szklanego prześwitu w ścianie wpływają na wygląd wnętrza, więc nie powinny być przypadkowe. Dobrze, gdy przejrzyste fragmenty nawiązują do kształtu mebli, sprzętów, drzwi czy przeszkleń, a także harmonizują z posadzką i ścianami.
Eleganckie, choć sztuczne
Materiałami znacznie tańszymi od szkła są poliwęglan i pleksiglas (szkło akrylowe). Ich atutem jest mała waga w stosunku do powierzchni, dlatego znacznie łatwiej je zamontować niż płyty szklane. Nie wymagają również specjalnej konserwacji i długo utrzymują swoje
właściwości.
Poliwęglan ma bardzo dobrą wytrzymałość mechaniczną i przepuszczalność światła. Jest lekki i odporny termicznie. Płyty z akrylu to najpopularniejsze tworzywo skutecznie zastępujące szkło naturalne.
Pleksi ma wysoką odporność na warunki atmosferyczne oraz starzenie. Jest materiałem sztywnym, ale termoplastycznym. W postaci naturalnej jest bezbarwne i wyjątkowo przezroczyste. Może też być barwione na różne kolory. Odpowiednie barwienie pozwala uzyskać prawie nieograniczone możliwości przepuszczalności światła (do 90%) i rozproszenia. Jego powierzchnia może być wykończona z połyskiem lub matowa. Gładka powierzchnia pleksi sprawia, że nie przylega do niego brud, pył i kurz. Płyty akrylowe są też odporne na żółknięcie i środki chemiczne.
