Podlewanie ogrodu - co wybrać: podlewanie tradycyjne czy systemy nawadniania

Nawadnianie ogrodu to jedna z podstaw pielęgnacji ogrodu w sezonie. Odpowiednie nawadnianie sprawi, że kwiaty będą pięknie kwitły, a warzywa rosły zdrowo. To, jaki system podlewania wybierzesz, zależy od kilku czynników. Podpowiadamy, kiedy decydować się na podlewanie tradycyjne, a kiedy warto zamontować systemy nawadniania.

Zanim się zabierzemy do podlewania ogrodu, musimy wiedzieć, skąd weźmiemy wodę do nawadniania oraz zdecydować, gdzie i jakie rośliny posadzimy, bo nie wszystkie mają takie same wymagania odnośnie ilości wody.

Skąd woda do podlewania ogrodu

Najprostszym, ale najdroższym i najmniej ekologicznym rozwiązaniem jest użycie wody z wodociągu. Podlewać można też deszczówką, magazynowaną w specjalnych zbiornikach, musimy jednak mieć pompę. Jeśli na to pozwalają warunki, możemy korzystać z wód gruntowych, co łączy się z wykopaniem studni i montażem pompy. Do podlewania nadaje się również woda ze zbiorników lub cieków wodnych oraz z przydomowej oczyszczalni ścieków. Korzystanie z tych wód także wiąże się z koniecznością użycia pompy.

Ujęcia wody w ogrodzie – skąd brać wodę do podlewania i jak rozmieścić krany? >>>

Podlewanie tradycyjne ogrodu

Gdy już zdecydowaliśmy, czym, co i gdzie chcemy podlewać, możemy wybrać najodpowiedniejszy dla nas sposób. Zależy to od odpowiedzi na podstawowe pytania: czy mamy dużo wolnego czasu, czy chcemy go poświęcić na podlewanie ogrodu i czy rzeczywiście lubimy to robić?  Jeśli na wszystkie pytania odpowiedzieliśmy "tak", możemy podlewać tradycyjnie, używając węża ogrodowego z dyszą rozpraszającą strumień wody (zraszaczem). W tej sytuacji osoba podlewająca wybiera nawadniany teren i ilość dostarczanej wody.

• Popularne zraszacze mają dwustopniową możliwość regulacji strumienia wody (zraszanie i podlewanie punktowe), dostępne są również zraszacze pracujące w sposób ciągły. W urządzeniach o bardziej złożonej budowie dostępnych jest więcej opcji - od strumienia kropelkowego aż do mgiełki.
• Praktyczniejsze są zraszacze stacjonarne, które należy przenosić z miejsca na miejsce. Mogą być rotacyjne, wahadłowe i pulsacyjne oraz nawadniać powierzchnię od 8 do 500 m² (w zależności od długości posiadanego węża).

Wąż trzeba zamocować do kranu za pomocą przyłącza mocującego (mogą być proste lub redukcyjne - łączą elementy o różnych średnicach). Przydadzą się także przyrządy do zwijania węża po podlewaniu, np. bęben mocowany do ściany, umieszczony na stojaku, w kasecie lub na wózku. Są już bębny i kasety umożliwiające podlewanie bez konieczności rozwijania całego węża, bo woda może swobodnie przepływać przez zwiniętą część.

Wózki i bębny do węży ogrodowych >>>

System nawadniający

Dla tych, którzy na postawione pytania odpowiedzieli "nie", rozwiązaniem jest instalacja nawadniająca, złożona ze zraszaczy i przewodów doprowadzających wodę. Zraszacze mogą być stałe, dające równomierny, skierowany w jedno miejsce strumień, lub ruchome, opryskujące strumieniem wody pewien obszar; wynurzalne i niewynurzalne.

• Zraszacze wynurzalne wysuwają się z obudowy w ziemi pod wpływem ciśnienia wody. Mogą być wysokie - ok. 30 cm i niskie - ok. 10 cm. Montuje się je równo z powierzchnią terenu, gdy nie pracują, są niewidoczne i nie przeszkadzają w koszeniu. Są idealne do podlewania trawników.
• Zraszacze niewynurzalne to sztywne rury wystające ponad poziom gruntu. Optycznie nie wzbudzają zachwytu, więc lepiej "ukrywać" je wśród roślin.

Zraszaczami możemy nawadniać obszar o kształcie koła, jego wycinka, a nawet prostokąta (zależy to od rodzaju dyszy). W przeważającej części urządzeń obszar i kształt zraszanej powierzchni można określić lub zmienić, wymieniając dysze.

Mniej znanym systemem nawadniania jest linia kroplująca, składająca się z doprowadzających wodę rur i mikrorur oraz z kroplowników (z nich woda wycieka). To najbardziej ekonomiczna metoda, gdyż oszczędza wodę, nawilżając tylko konkretne miejsca. Linia dobrze funkcjonuje przy ciśnieniu w granicach 0,5-3,5 bara. Rury układa się na niewielkiej głębokości lub na powierzchni, te jednak należy przysypać ściółką (korą, wiórami). System nie jest skomplikowany i kosztowny, ale wymaga filtrowania wody z zanieczyszczeń (>75 mikronów) oraz jej odżelaziania. Na obszarze pagórkowatym należy używać kroplowników zaopatrzonych w tzw. kompensację spadków ciśnienia (dzięki temu woda może płynąć pod górę). Wiąże się to z koniecznością zastosowania dodatkowych urządzeń. Montaż należy wykonywać, ściśle przestrzegając instrukcji producenta.

Przeczytaj też:

• Nawadnianie kropelkowe – na czym polega, gdzie stosować, jak zamontować >>>

Kolejny system to zaopatrzone w otworki węże zraszające dwufunkcyjne. Układa się je otworkami do dołu (wtedy woda nawilża ziemię) lub do góry (woda tryska i zrasza rośliny wokół). W skład takiej instalacji wchodzą dodatkowo: przyłącze do kranu, zaślepki i gwintowane złączki do łączenia kolejnych odcinków. Każdy z systemów można zaopatrzyć w automatykę, dzięki której podlewanie odbywa się także pod nieobecność domowników. Umożliwiają to sterowniki, zawory elektromagnetyczne, automatyczne dzielniki wody, czujniki deszczowe i wilgotnościowe.

Montaż systemu nawadniającego

Montaż systemu nawadniającego powinien się odbyć zgodnie z projektem zawierającym podział na sekcje. W dobrym projekcie nawadniane powierzchnie lekko na siebie zachodzą, unikamy jednak spryskiwania wodą murów, sąsiednich działek, dróżek. Gdy projekt jest gotowy, możemy samodzielnie rozpocząć układanie instalacji lub skorzystać z usług firmy montażowej.