Czego nigdy nie możesz zainstalować w instalacji kanalizacyjnej w łazience?
Poprawnie zaprojektowana i wykonana instalacja kanalizacyjna to przede wszystkim prace w łazience. Do tego trzeba się bardzo przyłożyć, ponieważ to nie tylko gwarancja bezawaryjności urządzeń, ale również bezpieczeństwa domowników. Zobacz, jak powinny przebiegać prace hydrauliczne nad instalacją kanalizacyjną w łazience.
Jak powinny przebiegać prace hydrauliczne w łazience?
W trakcie prac nad instalacją kanalizacyjną w łazience hydraulik zamontuje podejścia kanalizacyjne – czyli odcinki rur łączące przybory sanitarne z pionem kanalizacyjnym. Wspólne podejście do pionu mogą mieć zlewy, umywalki, wanny i pralki wyposażone w syfony (syfon to wypełniony wodą odcinek przewodu kanalizacyjnego, który zapobiega wydostawaniu się z instalacji nieprzyjemnych zapachów). Natomiast każdy sedes powinien mieć oddzielne podejście znajdujące się koniecznie poniżej pozostałych. Rury kanalizacyjne muszą mieć odpowiednie spadki (od 1,5 do 2 cm na metr rury) oraz właściwą średnicę (110 mm dla sedesu, 50 mm dla wanny i natrysku, 32-40 mm dla umywalki). To pozwoli uniknąć zbyt długiego spływania wody i zapychania rur. Podejścia powinny być możliwie krótkie: nie dłuższe niż 1 m do WC, nie dłuższe niż 3 m – do pozostałych urządzeń. Jeśli są dłuższe, można zastosować rury większej średnicy, zamontować zawór napowietrzający, poprowadzić dodatkowy przewód napowietrzający albo... zrobić drugi pion.
Czy woda w łazience wszędzie musi być ciepła?
Przynajmniej jeden pion kanalizacyjny w domu powinien być wyprowadzony ponad dach i zakończony wywiewką. Jeżeli pion kanalizacyjny znajduje się w kominie z przewodami wentylacyjnymi, unikamy dodatkowego dziurawienia dachu. W żadnym wypadku nie wolno wyprowadzać pionu kanalizacyjnego do przewodu wentylacyjnego! W zależności od rodzaju urządzenia odpływ wody umieszcza się na różnych wysokościach. Dla umywalek to 50-60 cm nad podłogą, dla wanien – blisko 16 cm, dla sedesów stojących – 10 cm nad podłogą, a dla podwieszanych – 20 cm. Rury doprowadzające wodę do urządzeń układa się dziś najczęściej w podłodze (rury elastyczne) lub w bruzdach ściennych (rury sztywne). Jeśli prowadzone są po ścianie, trzeba pamiętać o tym, aby rury z zimną wodą znajdowały się pod przewodami wody ciepłej. Nie wolno układać instalacji wodnej nad przewodami gazowymi i elektrycznymi. Unikajmy łączenia rur w podłodze – każde połączenie jest potencjalnym źródłem przecieków. Rury z ciepłą i zimną wodą muszą być izolowane – owija się je otuliną albo układa w warstwie styropianu. Nie do wszystkich urządzeń w łazience musimy doprowadzić zimną i ciepłą wodę. Tylko zimna będzie potrzebna do sedesu i pralki. Pamiętajmy o tym, że zimną wodę doprowadza się z prawej, a ciepłą z lewej strony baterii.
