Ściany oporowe przy wjeździe do garażu podziemnego. Z czego je zbudować?
Ściany oporowe rodzaje, czyli z czego i jak je zbudować? Ściany oporowe oddzielają zagłębiony w terenie obszar zjazdu i powstrzymują osuwanie się gruntu. Ważne jest, aby zostało to uwzględnione w projekcie garażu. Tą sprawą powinien się zająć konstruktor. Solidne ściany oporowe zapewnią bezpieczeństwo na długie lata. Zobacz jak je wykonywać.
Jeżeli garaż jest zagłębiony na pełną kondygnację, siły parcia gruntu mogą być znaczne, zatem ściany oporowe muszą być zaprojektowane przez konstruktora. Powinny być one posadowione poniżej głębokości przemarzania gruntu, czyli od 0,8 do 1,4 m (w zależności od regionu).
Ściany oporowe rodzaje
Ściany oporowe mogą mieć konstrukcję z betonu zbrojonego prętami stalowymi, która musi zostać określona dokładnie w projekcie. Betonowanie wykonuje się w deskowaniu: tradycyjnym drewnianym lub przestawnym, stalowym. Ściany betonowane na miejscu budowy wymagają starannego zagęszczania świeżo ułożonej mieszanki betonowej – najlepiej specjalnym wibratorem. Im lepiej zagęszczony beton, tym mniej będzie miał porów i tym mniejsza będzie jego nasiąkliwość, a tym samym – większa mrozoodporność konstrukcji.
Sprawdź też: stromy zjazd do garażu bez błędów >>>
Mur oporowy można też zbudować z fundamentowych bloczków betonowych albo z gotowych betonowych elementów ogrodzeniowych, zazbrojonych i wypełnionych betonem (które umożliwiają umieszczenie specjalnych donic z kwiatami) bądź elementów palisadowych (o kształtach umożliwiających zazębianie się poszczególnych elementów).
Ściany oporowe zwykle wynosi się około 15 cm ponad poziom terenu, żeby zapobiec przesypywaniu się gruntu w stronę zjazdu. Obrzeża zjazdu prowadzącego do głębokiego garażu warto zabezpieczyć przed wypadkiem, np. potknięciem i związanym z tym wpadnięciem do najniższej części zjazdu.
Ściany oporowe jak je wykonać
Najmocniejsze są ściany oporowe o kształcie litery L, z zagęszczonego zbrojonego betonu lub z prefabrykatów, ale kiedy nie ma dużego obciążenia (niski poziom gruntu po drugiej stronie ściany), można je również murować. Ściany oporowe mają specyficzną budowę. Ich stopa musi mieć odpowiednią szerokość, większą dla wyższych ścian, i być przykryta gruntem.
Zobacz także:
Dzięki temu utrzymuje ścianę w miejscu i nie pozwala jej się przewrócić. Sama ściana musi być u dołu szersza niż u góry. Największe parcie gruntu występuje bowiem właśnie w dolnej części – ściana oporowa musi być tam grubsza i dozbrojona, inaczej popęka lub nawet się złamie. Nie mniej ważne niż kształt ścian oporowych jest ich prawidłowe zaizolowanie. Muszą być zabezpieczone przed wodą tak samo jak fundamenty domu – wszędzie tam, gdzie stykają się z gruntem, powinny być osłonięte izolacją przeciwwilgociową. Jeśli wokół budynku wykonuje się drenaż, ściany oporowe dodatkowo osłania się geowłókniną i warstwą żwiru. Układ drenażu trzeba jednak zawsze uzgodnić z geotechnikiem i konstruktorem, bo zbyt głęboko ułożone przewody mogłyby doprowadzić do podmywania gruntu pod ścianami oporowymi i ich niekontrolowanego osiadania. Na górze ścian oporowych wykonuje się czapy betonowe lub blaszane obróbki. Powinny mieć spadek w kierunku gruntu i być z obu stron zakończone kapinosem, który uniemożliwi spływanie wody po ścianie i pozostawianie na niej brudnych smug. Ściany powinny być wyniesione 15-20 cm powyżej poziomu gruntu, inaczej może on się osypywać na zjazd. Powierzchnię ścian można wykończyć nienasiąkliwym tynkiem mozaikowym, okładziną z klinkieru lub z naturalnego albo sztucznego kamienia. Ponieważ ściany oporowe nie są częścią konstrukcji budynku, nie mogą być z nią na stałe połączone, lecz muszą być od niej oddylatowane. Aby styk nie pękał, powinno się go wypełnić materiałem elastycznym i odpornym na wodę – na przykład sznurem dylatacyjnym.
Ściany oporowe prefabrykowane: rodzaje, cena
Większość zakładów produkujących gotowe elementy betonowe ma w ofercie również różne typy ścian oporowych. Są one wykonane z betonu klasy B35, zbrojone stalą A-III N. Górna powierzchnia ścian oporowych jest nachylona w kierunku gruntu, co umożliwia spływanie z niej wody opadowej i ułatwia wykończenie. Standardowa wysokość ścian to 50-350 cm, a szerokość stopy w zależności od wysokości wynosi od 49 do 180 cm. Grubość elementów to około 20 cm, a szerokość wynosi 50, 90 lub 150 cm. Koszt ścian zależy od ich wymiarów, najmniejsze (o szerokości 49 cm i wysokości 50 cm) są dostępne od 100 zł. Im są wyższe, tym droższe, na przykład ściana o szerokości 150 cm i wysokości 245 cm kosztuje około 800 zł. Oprócz wyrobów typowych, o standardowych wymiarach, wykonuje się ściany na zamówienie. Ich wymiary dobiera się na podstawie obliczeń statycznych dla określonych warunków gruntowych i obciążeń. Można też zamówić ściany oporowe o specyficznych kształtach. Zaletą prefabrykatów jest duża wytrzymałość, gładka powierzchnia i szybkość montażu – poszczególne elementy ustawia się na wyrównanym podłożu (czasami jest potrzebna warstwa żwiru), a przestrzenie między nimi wypełnia zaprawą, masą bitumiczną lub sznurem dylatacyjnym i kitem polimerowym. Niestety, nie obędzie się bez ciężkiego sprzętu – najlżejsze ściany oporowe o wysokości 50 cm ważą około 90 kg, a wyższe i szerokie nawet kilkaset kilogramów.
Wideo: piwnica, garaż, płyta fundamentowa - co drogie? Co tańsze?
